در بسیاری از روستاهای کشور، مخابرات امکان ارائه خطوط شهری را میسر ننموده است؛ مخصوصاً در روستاهایی که در مناطق کوهستانی قرار دارند.
از آنجا که برخی از این روستاها تحت پوشش شبکه موبایل کشور می باشند، ساکنین این مناطق معمولاً از گوشی های تلفن همراه خود استفاده می نمایند. در صورتی که یک نفر در این روستاها بانی شده و یک سانترال IP را راه اندازی نماید می تواند مشابه راه حلی که برای معادن ارائه شد از طریق یک شبکه بی سیم به تعداد دلخواه مثلاً ۵۰ خط شهری را انتقال داده و هر خط را در اختیار یک خانه قرار دهد. با استفاده از این روش تمامی تماس های بین منازل روستایی نیز رایگان می گردد.
در مناطق بسیار دور دست که حتی امکان برقراری شبکه های بی سیم نیز امکان پذیر نمی باشد می توان از طریق یک دیش ماهواره با قابلیت ارسال و دریافت شبکه، خطوط هر شهر دلخواه را به آن روستا منتقل نمود و در بدترین شرایط نیز می توان با استفاده از تجهیزاتی نظیر Mesh potato های شرکت ATCOM یک شبکه VoIP را به صورت Adhoc در آن مناطق پیاده سازی نمود و ساختمان های مختلف با اتصال یک گوشی آنالوگ به این تجهیزات بدون نیاز به هیچ سیم کشی ای می توانند صحبت نمایند.
با استفاده از VoIP می توان در دور افتاده ترین روستاها خطوط تلفن هر شهری را در ایران یا هر جای دیگر جهان آزاد نمود و هم چنین پاسخ گوی تماس های ورودی به آن شماره تلفن بود.
می توان در تهران یک دفتر مجازی ایجاد نمود و با انتقال آن تماس ها به روستایی در آن طرف دنیا پاسخ گوی تماس های ورودی به تهران بود و هیچ کس عدم حضور شما را احساس ننماید. می توان شهرهای بزرگ و آلوده را رها کرد و به روستاهای زیبا و سرسبز شمال رفت و از آنجا تماس های تلفنی مشتریان را پاسخ داد!
دوست دارم یک هفته در هر ماه را دل طبیعت بگذرانم و در عین حال با استفاده از VoIP و ویدیو کنفرانس به همه تماس های تلفنی پاسخ داده و جلسات حضوری خود را نیز برگزار نمایم!
دیدگاه های این مطلب
هیچ نظری ارسال نشده است.